Program i metody

Realizujemy program wychowania i edukacji przedszkolnej zgodny z podstawą programową zatwierdzoną przez MEN.

Program prezentuje aktualną koncepcję wychowania przedszkolnego, które mając na uwadze możliwości i potrzeby dziecka, stopniowo przygotowuje je do edukacji szkolnej. Program jest modyfikowany i dostosowywany do potrzeb konkretnej grupy. Wykorzystujemy ciekawe materiały proponowane przez różne wydawnictwa (seria Kolorowy start MAC, Olek i Ada WSIP i inne).

Program służy rozwojowi dziecka w poszczególnych sferach:

  • społecznej
  • emocjonalnej
  • rozwoju poznawczego (edukacja językowa, edukacja matematyczna, przyrodniczo-zdrowotna, plastyczna i techniczna oraz muzyczna)
  • rozwoju ruchowego

Dziecięca Matematyka prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej

Program ten w atrakcyjnej formie wprowadza dzieci w świat matematyki. Edukację matematyczną łączymy z działaniem, badaniem, doświadczaniem, z samodzielnym wyciąganiem wniosków. Kształtujemy zdolność do intensywnego myślenia, odporność emocjonalną i ćwiczenie określonych umiejętności matematycznych.

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Metoda Ruchu Rozwijającego jest propagowana na całym świecie jako jeden z ważniejszych czynników rozwoju psychomotorycznego małych dzieci. Wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne do rozszerzania świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego.

Ćwiczenia Ruchu Rozwijającego są okazją do poznania własnego ciała, poczucia własnej siły, sprawności i związanych z tym możliwości ruchowych.

Dzięki tej metodzie dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie, zyskuje poczucie bezpieczeństwa, poznaje i kontroluje przestrzeń wokół siebie.

Metoda Carla Orffa

Metoda zbudowana jest na trzech przenikających się elementach:

Słowo – ćwiczenia i rytmiczność mowy. Dzieci wyszukują rytm do słów, wygrywają ten rytm na instrumentach, realizują go w ruchu. Powtarzają teksty wyliczanek, wierszyków, mówią na różne sposoby, ze zmianą tempa (szybko-wolno), rejestru (cicho-głośno), akcentują głosem.

Muzyka – pierwsze ćwiczenia opierają się na dwóch lub trzech dźwiękach. Są to śpiewane dialogi wykonywane w formie pytań i odpowiedzi, będące wstępnym etapem do opracowania opowieści muzycznych.

Ruch – występują tu rytmiczne gesty, ruchy, kroki oraz zabawy ruchowe, taneczne i inscenizowane. Każdy ruch wykonywany jest pod wpływam przeżycia (emocji).

Metoda ta pozwala na twórczą samodzielność dzieci, poszukiwanie różnych rozwiązań, odkrywanie coraz to innych środków wyrazu. Taka aktywność prowadzi do intensywnego rozbudzania wyobraźni i wrażliwości w ogólnym i muzycznym znaczeniu.

Metoda Bon-Depart (Metoda Dobrego Startu)

Celem metody jest jednoczesne usprawnianie czynności analizatorów: słuchowego, wzrokowego, kinestetyczno – ruchowego, a także kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Ćwiczenia prowadzą do usprawniania uwagi, percepcji, pamięci, wyobraźni słuchowej i wzrokowej, motoryki i koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej.Metoda Dobrego Startu kształci zdolność rozumienia i posługiwania się symbolami abstrakcyjnymi, co ma szczególne znaczenie dla dzieci rozpoczynających naukę szkolną, w tym czytanie, pisanie i liczenie. Zespołowa forma prowadzenia zajęć ułatwia nawiązanie kontaktów społecznych.

Projekt badawczy

Projekt badawczy pozwala dzieciom wcielić się w rolę małych badaczy. Celem projektu jest zgromadzenie wiedzy przez dzieci w sposób spontaniczny i naturalny a rolą nauczyciela jest zapewnienie im przestrzeni badawczej oraz koordynowanie pracy dzieci. Po wybraniu tematu przez dzieci pierwszym etapem projektu badawczego są dyskusje. Mali badacze opowiadają co wiedzą na dany temat, zapisują czego chcieliby jeszcze się dowiedzieć. Wspólnie z nauczycielem tworzą siatkę pytań. Drugi etap to szukanie odpowiedzi na postawione pytania, praca w terenie, spotkania z ekspertami, współpraca z rodzicami, korzystanie z różnych źródeł informacji. Ostatnim etapem jest udokumentowanie pracy dzieci w postaci wystawy, pokazu, prezentacji przygotowanej dla rodziców. W naszym przedszkolu metoda projektu jest realizowana od grupy 3-latków. Zawsze cieszy się wielkim zainteresowaniem dzieci angażując je w aktywne działania oraz wzbudzając wiele emocji. Do tej pory udało się zrealizować następujące projekty: jabłko, chleb, list, książka, woda, pies.

Terapia ręki

Terapia Ręki ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni
i palców, jak również dostarczania wrażeń dotykowych i poznawania dzięki nim różnych kształtów i struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich rozróżniania. W przedszkolu wplatamy elementy terapii ręki do codziennych zajęć. Wzmacniamy obręcz barkową poprzez różne ćwiczenia gimnastyczne np. czołganie się, wymachy rąk ze wstążką, ćwiczenia koordynacji wzrokowo- ruchowej np. chodzenie po równoważni, ćwiczenia przedramion i nadgarstków np. zamalowywanie dużej powierzchni, odkręcanie i zakręcanie oraz ćwiczenia ruchów precyzyjnych np. malowanie palcami, wydzieranki, zabawy szczypcami itp.

Metoda Kolorowych dźwięków

Kolorowe dźwięki to metoda stosowana w naszym przedszkolu we wszystkich grupach wiekowych. Jej głównym założeniem jest nauka grania utworów muzycznych na podstawie kolorowych i różnorodnych figur geometrycznych przy wykorzystaniu maty klawiszowej. Dzięki tej metodzie dzieci zapoznają się z zapisem nutowym, uczą się, a następnie utrwalają znajomość figur geometrycznych, poznają ciekawe układy taneczne oraz ćwiczenia ruchowe. Metoda ta rozwija koordynację wzrokowo-ruchową, poprzez połączenie muzyki z ruchem stanowi znakomite źródło ekspresji twórczej. Pomaga dzieciom w pokonywaniu nieśmiałości, tremy oraz oswaja dzieci przed występami przedszkolnymi podczas różnych uroczystości.

Arteterapia

Zajęcia z arteterapii prowadzone w naszym przedszkolu mają charakter dwubiegunowy. Z jednej strony wspaniale pomagają otworzyć się dzieciom z różnego rodzaju problemami emocjonalnymi,
z drugiej zaś dają odprężenie, relaksują. Dzięki działaniom artystycznym dzieci mogą wyrazić siebie, uwolnić emocjonalne blokady, napięcia. Należy pamiętać, że efekt artystyczny tworzonej pracy nie ma znaczenia, dlatego też prace nie są oceniane, dzięki czemu dzieci mogą wzmocnić wiarę we własne umiejętności, przełamywać nieśmiałość. Zajęcia z arteterapii w przedszkolu są już stosowane w najmłodszej grupie. Łącząc malowanie ze słuchaniem muzyki dzieci w fantastyczny sposób wyciszają się, relaksują. Wprowadzanie nowych metod takich jak malowanie palcami/stopami
w dużym stopniu stymuluje zmysły dzieci, a także pozwala uruchomić ich wyobraźnie.

Bajkoterapia

Czytanie bajek w naszym przedszkolu jest niezwykle ważnym elementem. Dzieci słuchając bajek identyfikują się z bohaterem, rozwijają swoją kreatywność i wyobraźnię. Dzięki bajkom terapeutycznym dzieci uczą się jak radzić sobie z różnymi sytuacjami w otaczającym je świecie,
z gamą różnych emocji takich jak: nieśmiałość, strach, radość, smutek, złość, zazdrość. Bajki uspokajają emocje już u dzieci w najmłodszej grupie wiekowej, dzięki nim dzieci potrafią zrozumieć swoje lęki, stany niepokoju, napięcia. Dodatkowo bajki pokazują dzieciom świat wartości, rozbudzają ich zamiłowanie do książeczek. Jest to również sprawdzona metoda relaksacyjna. Zajęcia z bajkoterapii wspaniale sprawdzają się w grupach najmłodszych dzieci, gdzie dzięki swoim ulubionym bohaterom uczą się one samodzielności. Ponadto w starszych grupach wiekowych świat bajek umożliwia dzieciom zrozumienie własnych emocji.

Pedagogika zabawy

Jest to metoda łącząca twórczą ekspresję oraz swobodne zabawy dzieci. Stwarza przestrzeń do komunikowania się poprzez ruch, słowo, gest, taniec, dotyk, dźwięk. Metoda wyzwala w dzieciach radość i spontaniczność, pobudza do samodzielnej aktywności, wzmacnia poczucie bezpieczeństwa, poprawia komunikację, znakomicie integruje grupę poprzez zabawę. Atrybutem uwielbianym i często wykorzystywanym przez nauczycieli w naszym przedszkolu jest duża, kolorowa chusta. Przy zabawach z chustą Klanzy nasze dzieci rozbudzają swoją wyobraźnię stając się np. balonem, statkiem, siecią rybacką czy wiatrem. Zaletą chusty jest również to, że można ją stosować zarówno w sali jak i na przedszkolnym placu zabaw. Organizowane zajęcia sprawiają dużą przyjemność dzieciom zarówno w najmłodszych jak i starszych grupach.

Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana

Pracując z dziećmi w przedszkolu staramy się, aby dziecko miało możliwość wykazania się inwencją twórczą oraz kreatywnością. Założeniem gimnastyki twórczej Rudolfa Labana jest wiązanie ruchu ze słowem, rytmem i muzyką. Metoda ta wykorzystuje twórczość dziecięcej wyobraźni. Nauczyciel pełni rolę scenarzysty, dziecko – twórcy. Wszystkie zajęcia realizowane ową metodą mają formę zadań otwartych, w których dziecko ma możliwość na wykonywanie ruchów i ćwiczeń według własnych preferencji. Pomaga to mu w wyrażaniu własnej indywidualności. Metodę tę wykorzystujemy podczas prowadzenia zajęć umuzykalniających oraz ruchowych tj. taniec, gimnastyka, scenki improwizacyjne.

Metody relaksacyjne

W naszym przedszkolu korzystamy z różnorodnych metod relaksacyjnych, wykorzystując do tego ćwiczenia oddechowe, uważnościowe, sensoryczne oraz zabawy ruchowe. Metody te traktujemy jako priorytet w naszym przedszkolu ponieważ wspomagają regulację emocjonalną dzieci oraz budują i rozwijają zasoby inteligencji emocjonalnej. Relaks z oddechem wykorzystujemy jako codzienną praktykę relaksacyjną już od najmłodszej grupy wiekowej. Przy pomocy różnorodnych rekwizytów oraz wyobraźni uczymy dzieci prawidłowego przeponowego oddychania.

Ćwiczenia uważnościowe „mindfulness” polegają na osiąganiu uważności poprzez skupienie uwagi na chwili obecnej, przy równoczesnym łagodnym przyjmowaniu i akceptowaniu emocji, myśli i wrażeń zmysłowych. Ćwiczenia te włączamy w codzienne zajęcia przedszkolne w formie zabaw w wsłuchiwanie (strefy ciszy, zabawa echo), ćwiczeń obserwacyjnych, zabaw stymulujących zmysł węchu i smaku.

Równie ważne w naszym przedszkolu są zabawy ruchowe podczas których wykorzystujemy czucie głębokie oraz progresywną relaksację mięśni. Zabawy siłowankowe, ruch rozwijający Weroniki Sherborne, czy też masaż relaksacyjny to działania, które pomagają uwolnić naszym dzieciom nagromadzone w ciele napięcie.

Zabawy sensoryczne w naszym przedszkolu pełnią ważną rolę poczynając od najmłodszych grup. Wykorzystujemy stymulację sensoryczną poprzez ścieżki sensoryczne, zabawy masami plastycznymi/gniotkami, piłkami z kolcami oraz poprzez masaże materiałami o różnorodnych fakturach.

Metoda twórczego myślenia Aleksa Osborna

Metoda ta polega na wykorzystywaniu myślenia grupowego wyrażonego w technice burzy mózgów, gdzie liczy się jak największa liczba pomysłów, których ocena jest odroczona w czasie. Takie podejście daje możliwość wykazania się każdemu dziecku bez ryzyka krytyki. Pozwala również ćwiczyć umiejętność współpracy oraz buduje poczucie przynależności jednostki do grupy poprzez wspólne starania i jednakowy cel. Elementy burzy mózgów wplatamy w codzienne zajęcia dydaktyczne zarówno w młodszych jak i starszych grupach poszukując rozwiązań i odpowiedzi na zadania.

Techniki parateatralne

Zabawy parateatralne wspierają rozwój intelektualny, pozwalają dziecku na rozładowanie emocji, doskonalą zmysł obserwacji. Elementy tych technik dostosowane odpowiednio do możliwości dzieci wykorzystujemy w pracy już z najmłodszymi grupami, natomiast w pełni korzystają z nich grupy starsze. Pierwszą techniką jest drama, która polega wczuciu się dziecka w sytuacje problemową, ucząca empatii oraz współpracy. Pantomima z kolei uczy ekspresji uczuć poprzez połączenie ruchu, mimiki oraz gestu natomiast teatr palcowy pozwala dziecku na przedstawienie wymyślonej przez siebie historii przy użyciu palców.

W naszym przedszkolu dzieci poszerzają swoją wiedzę teatralną i uczestniczą w przeróżnych aktywnościach proponowanych przez inne instytucje. Są to wyjazdy do teatrów, przedszkolne kółko teatralne, teatrzyki w przedszkolu.

Metody aktywizujące

Metody aktywizujące jest to grupa metod nauczania, które charakteryzuje fakt, że w procesie kształcenia aktywność uczniów przewyższa aktywność nauczyciela. Prowadzą one nie tylko do pogłębiania wiedzy ucznia, ale także uczą umiejętności społecznych. Mają również pozytywny wpływ na rozwój kreatywności, umiejętności rozwiązywania problemów, umiejętności planowania, dążenia do celu, odpowiedzialności, umiejętności podejmowania decyzji. W naszym przedszkolu odpowiednie techniki metod aktywizujących wykorzystujemy w każdej grupie wiekowej ponieważ zależy nam na aktywności dzieci na zajęciach. Pierwsze trzy metody stosowane są od grupy najmłodszej natomiast dwie pozostałe wyłącznie w grupach starszych.

  • Symulacja oraz drama polegają na naśladowaniu rzeczywistości jak np. zabawa w sklep.
  • Linia czasu to układanie obrazków zgodnie z wybraną przez nauczyciela bajką lub opowiadaniem.
  • Burza mózgów polega na wymienieniu jak największej liczby pomysłów na dany temat
    z odroczeniem ich oceny. Metodę tę często wykorzystujemy wprowadzając nowe zagadnienia, dzięki czemu każdy może powiedzieć swoje pomysły oraz skojarzenia.
  • Mapa mentalna to graficzny sposób przedstawieniu problemu. W starszych grupach, wspólnie z dziećmi tworzymy mapę myśli, którą zapisujemy na tablicy. Dzięki tej metodzie dzieci mają również graficzny obraz pomysłów oraz samodzielnie mogą zapisywać swoje propozycje.
  • Debata polega na zaprezentowaniu argumentów ‘za’ i ‘przeciw’ oraz przekonanie innych do swoich poglądów. Jest to kolejna metoda stosowana w starszych grupach w naszym przedszkolu, dzięki której dzieci uczą się wymiany zdań, a także uważnego wysłuchania argumentów drugiej strony.

Metody wspomagające naukę czytania:

Metoda czytania globalnego Glenn’a Domana

Metoda polega na prezentowaniu dziecku na kartkach całych wyrazów (później zdań), pisanych dużym krojem pisma. Dzieci uczą się globalnie rozpoznawać wyrazy. Stosując globalne czytanie
w naszym przedszkolu tworzymy podpisy do obrazków oraz przedmiotów znajdujących się w sali. Metoda ta sprawdza się już w naszej najmłodszej grupie. Stosowana jest także podczas nauki języka angielskiego.

Metoda odimiennej nauki czytania wg. Ireny Majchrzak (poszczególne etapy):

W przedszkolu pracujemy tą metodą w każdej grupie poprzez takie działania jak:

  • Inicjacja – zapisujemy imię dziecka na tzw. wizytówce. Robimy to przy maluchu, objaśniając każdą literę.
  • Ściana pełna liter – mieści wszystkie litery polskiego alfabetu. To pokazuje dziecku, że właściwie każdy wyraz składa się z ograniczonej ilości liter. Dziecko może wyszukiwać na ścianie konkretnych liter, składających się na ciekawiące je słowa.
  • Prezentacja alfabetu –zaznajamiamy dziecko z każdą literą alfabetu wielką i małą.
  • Targ liter –to etap, w którym na różne sposoby bawimy się literami, tworząc ostatecznie nowe słowa.
  • Gry w sylaby – ten etap polega na układaniu znanych liter w sylaby i sprawdzanie, czy da się z nich ułożyć jakieś słowa.
  • Nazywanie świata – to ostatni etap, w którym dziecko może próbować dzięki znanym literom opisać poszczególne przedmioty dookoła.

Metoda symultaniczno – sekwencyjna prof. Jagody Cieszyńskiej

Symultaniczno – sekwencyjna nauka czytania jest jedną z technik stosowaną w Metodzie Krakowskiej. W naszym przedszkolu stosujemy technikę opierającą się głównie na sylabach, które Cieszyńska uważa za najmniejszą językową jednostkę percepcyjną. Naukę czytania rozpoczynamy od samogłosek, które przetwarzane są w prawej półkuli (A,O,U). Samogłoskom tym musimy nadać znaczenie, opisujemy nimi panującą rzeczywistość (ilustracje). Uczymy również dziecko, że samogłoska (ilustracja), nie dotyczy tylko i wyłącznie określonej sytuacji aby dziecko zdawało sobie sprawę z wieloznaczności. Ponadto naukę samogłosek wspieramy gestem, celem pełniejszego zrozumienia i przyswojenia. Następnie przechodzimy do globalnego czytania wyrażeń dźwiękonaśladowczych, rzeczowników w mianowniku oraz sylab E, I, Y. Dla naszych dzieci tworzymy różne pomoce do zabaw sylabami: gry, układanki. Dzieci powtarzają daną sylabę, żeby ją zapamiętać. Wyszukują takie same sylaby, łącząc je w pary. Następnie dzieci wskazują, gdzie jest wymieniona przez nas sylaba, a na końcu nazywają. Metoda przeznaczona jest dla każdej z grup wiekowych.

Metody stosowane podczas indywidualnej terapii logopedycznej oraz podczas grupowych zajęć logorytmicznych

Kinesio – Taping

Autorem metody jest dr Kenzo Kase, który zaprojektował specjalną taśmę z elastycznej bawełny
i naklejał ją pacjentom na przykurczone mięśnie aby wydłużyć efekt leczniczy. Kinesio-Taping w tłumaczeniu oznacza „taping poruszający” Metoda ta wykorzystuje sensoryczne oddziaływanie plastra na organizm w celu uruchomienia możliwości kompensacyjnych organizmu. Aplikacja kinesiology tapingu ma na celu wzmocnienie mięśni w obszarze ustno-twarzowym oraz przywrócenie prawidłowych (fizjologicznych) czynności motorycznych takich jak: oddychanie nosem, prawidłowa pozycja spoczynkowa języka, dojrzałe połykanie z językiem znajdującym się na górnych dziąsłach i podniebieniu twardym. Kinesiotaping logopedyczny ma szerokie zastosowanie w terapii wielu zaburzeń mowy, daje możliwość dodatkowego wsparcia oraz wzmocnienia efektów terapeutycznych.

Metoda Werbo – Tonalna

Metoda skierowana jest do terapii dzieci z wadą słuchu, opóźnieniem rozwoju mowy oraz terapii
i profilaktyki rozwoju mowy u dzieci małych. Twórcą metody jest Petar Guberina. Metoda służy rozwijaniu słuchania i mówienia. Polega na korzystaniu z makroruchów (ruchy całego naszego ciała) w celu przełożenia ich na mikroruchy (ruchy narządów artykulacyjnych). Dzięki tej metodzie rozwijane są kolejne funkcje słuchowe, a dzieci w przyjemny sposób mają możliwość nauczenia się komunikacji werbalnej. Jedną z ważniejszych zasad jest, ruch = dźwięk, jeśli nie ma ruchu, nie ma dźwięku. Oznacza to, że podczas ruchu konkretnego przedmiotu wypowiadamy przyporządkowaną mu głoskę, gdy przedmiot przestaje się ruszać, przestajemy. Powtarzając wielokrotnie daną zabawę, oczekujemy spontanicznej aktywności dziecka i zrealizowania danej głoski.

Masaż logopedyczny

To specyficzny rodzaj masażu, którego celem jest przede wszystkim usprawnianie motoryki narządów artykulacyjnych. Wpływa pozytywnie na czucie ułożenia języka, koordynacji ruchów a także zmniejszenie nadwrażliwości dotykowej w okolicy twarzy i jamy ustnej. Jest to bardzo częsty element terapii logopedycznej.

Ćwiczenia ortofoniczne

Nazwa metody pochodzi od pojęcia ortofonia (orthos – prosty, prawidłowy; phone – głos), które oznacza poprawną wymowę. Ćwiczenia ortofoniczne mają na celu zapobieganie powstawaniu wad wymowy, trudności w oddychaniu, trudności w wydobywaniu głosu czy ograniczonej sprawności ruchowej aparatu mowy. W skład ćwiczeń ortofonicznych wchodzą ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, logorytmiczne, kształtujące słuch fonematyczny, ćwiczenia usprawniające narządy mowne i ćwiczenia artykulacyjne. Ćwiczenia ortofoniczne są bardzo ważne na wczesnym etapie rozwoju dziecka, z tego względu są stale stosowane w zajęciach dydaktycznych w naszym przedszkolu już w grupie trzylatków.